- zdziecinniały
- {{stl_3}}zdziecinniały {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zʥ̑ɛʨ̑iɲɲawɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_14}}kindisch {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
zdziecinniały
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
zdziecinnieć — dk III, zdziecinniećeję, zdziecinniećejesz, zdziecinniećej, zdziecinniećniał, zdziecinniećeli, zdziecinniećniały, zdziecinniećniali «stać się dziecinnym, wrócić na starość do poziomu umysłowego dziecka» Zdziecinnieć na starość. Zdziecinniały… … Słownik języka polskiego
starzec — m II, DB. starca 1. W. starcze; lm M. starcy, DB. starców «człowiek stary, sędziwy» Czcigodny, dostojny starzec. Schorowany, zniedołężniały, zdziecinniały, zgrzybiały starzec. 2. lm MB. starce bot. «Senecio, roślina zielna, krzew lub drzewo z… … Słownik języka polskiego
zinfantylniały — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. z infantylniały] {{/stl 7}}{{stl 8}}przym. Ia, zinfantylniałyali {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który zinfantylniał, stał się zdziecinniały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zinfantylniały starzec. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
